Modzele – są to obszary zrogowaciałego, pogrubionego naskórka. Mają żółtawy odcień, są nieostro odgraniczone od zdrowej skóry i najczęściej występują po stronie podeszwowej stopy. Powstają na skutek ciągłego nacisku na dany obszar skóry, wywołanego najczęściej zaburzeniami w układzie kostnym (np. płaskostopie) lub źle dopasowanym obuwiem. Na modzele często cierpią też panie lubiące wysokie obcasy. Usuwanie modzeli jest bezbolesne i w większości przypadków odbywa się w tracie jednej wizyty, jednak często stopa z modzelami wymaga specjalistycznego zaopatrzenia ortopedycznego (wkładki, odciążenia) i regularnej kontroli podologa.
Odciski – są reakcją obronną skóry na stały, miejscowy ucisk spowodowany na przykład zbyt małym obuwiem. Dochodzi do nadmiernego nagromadzenia spłaszczonych, zrogowaciałych komórek na małej powierzchni i w rezultacie powstania twardego czopa w kształcie stożka. Wierzchołek stożka jest skierowany w głąb skóry i może podrażniać znajdujące się tam zakończenia nerwowe, dlatego odciski są często powodem nagłego i przejmującego bólu (zwłaszcza podczas ucisku). Długo nieusuwany odcisk może spowodować powstanie stanu zapalnego, dlatego należy szybko reagować. Usuwanie „starych” odcisków jest trudne i często wymaga kilku wizyt. Aby zminimalizować problem odcisków zawsze należy pamiętać o noszeniu wygodnego obuwia i odpowiedniej pielęgnacji a czasami konieczny jest też dobór wkładek i stała kontrola specjalisty.
Brodawki wirusowe – popularnie nazywane kurzajkami, są to grudkowe zmiany o nierównej, hiperkeratotycznej powierzchni, powstałe na skutek zakażenia wirusem HPV. Skóra otaczająca pozostaje niezmieniona, bez stanu zapalnego, a sama brodawka najczęściej nie daje objawów bólowych. Wyróżniamy kilka rodzajów brodawek, jednak na stopach najczęściej spotykamy brodawki zwykłe występujące w wałach około paznokciowych lub pod płytką oraz brodawki stóp – ich cechami charakterystycznymi są nierówna, szorstka powierzchnia, kolor skóry. Zlokalizowane na podeszwowej stronie stopy. Im dłużej zwlekamy z podjęciem konsultacji u podologa, tym większe są szanse rozprzestrzenienia wirusa na inne powierzchnie skóry.
Grzybice – inaczej mikozy to choroba zakaźna wywołana przez mikroskopijne grzyby. Do zakażeń najczęściej dochodzi poprzez kontakt z przedmiotami których używał chory lub też przez bezpośredni kontakt z samym chorym. Wśród grzybic stóp wyróżniamy: grzybicę międzypalcową, potnicową oraz złuszczającą. Jak sama nazwa wskazuje grzybica międzypalcowa lokalizuje się w trzeciej i czwartej przestrzeni międzypalcowej. Przebieg ma charakter przewlekły, dochodzi do złuszczania i maceracji naskórka. Ten typ grzybicy ma tendencje do szerzenia się na inne przestrzenie oraz paznokcie. Grzybica potnicowa objawia się występowaniem licznych, zgrupowanych pęcherzyków po stronie podeszwowej stopy, na śródstopiu i czasem również na palcach. Pęcherzyki te mają tendencję do zlewania się i pękania. Objawom towarzyszy dyskomfort i swędzenie stóp. Bardzo charakterystyczna jest również grzybica złuszczająca stóp. Ma ona postać suchej, nadmiernie rogowaciejącej skory o białawym odcieniu. Występuje głównie na części podeszwowej stopy, ale również na jej bocznych częściach i czasami grzbiecie, dlatego ta postać często nazywana jest też grzybicą mokasynową. Objawom skórnym towarzyszy świąd. Terapia grzybicy jest dość trudna i opiera się na ścisłej współpracy dermatologa i podologa. Specjalista podolog usuwa masy grzybicze oraz pobiera materiał do badania mikologicznego (w celu określenia rodzaju grzyba).
Pękające pięty – skóra pięt pęka z wielu powodów. Przede wszystkim należy tu wymienić takie czynniki jak zbyt duża masa ciała (otyłość), noszenie obuwia i skarpetek wykonanych z tworzyw sztucznych oraz nieprawidłowa pielęgnacja skóry stóp, np. niedostateczne nawilżanie. Czasami istotną rolę odgrywa też przyjmowanie niektórych leków, starszy wiek pacjenta czy tez uwarunkowania genetyczne. W łagodniejszym stadium, kiedy pęknięcia sięgają tylko warstwy rogowej naskórka, pięty wyglądają nieestetycznie, są szorstkie, mało elastyczne ale uszkodzenia są płytkie. Zdarza się jednak, że pęknięcia docierają głębiej, bolesne i krwawiące rozpadliny. Zabieg na pękające pięty jest stosunkowo prosty i polega na bezbolesnym usunięciu pogrubiałego, martwego naskórka i założeniu opatrunku z odpowiednio dobranym preparatem. W przypadkach, kiedy chodzenie sprawia ból stosuje się również specjalistyczne opatrunki odciążające.
Nadpotliwość – za nadmierną potliwość stóp odpowiadają głównie gruczoły potowe ekrynowe, których wydzielina składa się z około 98% wody. Przyczyn nadpotliwości jest wiele, od psychologicznych (tzw. potliwość emocjonalna), poprzez stosowanie niektórych leków (np. antydepresantów) i używek (kawa, alkohol) po tzw. burze hormonalną (np. w okresie dojrzewania czy przekwitania). Nadmierne pocenie się stóp może być także objawem chorób endokrynologicznych i neurologicznych a także otyłości. Tak jak z większością problemów stóp, nie bez znaczenia jest również noszenie obuwia i skarpet wykonanych z tworzyw sztucznych. W gabinecie podologicznym bardzo istotne jest ustalenie przyczyny problemu, dla tego stosuje się bardzo dokładny wywiad z pacjentem.
Stopa cukrzycowa – zespół stopy cukrzycowej jest powikłaniem długoletniej, nieleczonej cukrzycy. Podwyższony poziom cukru we krwi uszkadza naczynia krwionośne, zmniejsza ich elastyczność i powoduje rozwój miażdżycy a ponad to zwiększa lepkość krwi. Prowadzi do niedostatecznego dotlenienia i odżywienia tkanek. Hiperglikemia powoduje również uszkodzenie nerwów obwodowych przez zmniejsza wrażliwość pacjenta na czucie bólu, ucisku i wibracji. Wszystkie te czynniki mogą powodować powstawanie trudno gojących się ran na stopach diabetyków. Nieleczony zespół stopy cukrzycowej prowadzi do owrzodzeń, martwicy tkanek, a co za tym idzie amputacji. Niezmiernie istotna jest profilaktyka: utrzymywanie odpowiedniego poziomu cukru we krwi, noszenie wygodnego obuwia, prawidłowe skracanie płytki paznokciowej, stosowanie odpowiednich preparatów do stóp, ograniczenie do minimum kontaktu z wodą i dokładne osuszanie oraz stała kontrola diabetologa i podologa. Specjaliści ds. podologii najczęściej zajmują się profilaktyką Zespołu Stopy Cukrzycowej, wykonując specjalistyczny pedicure u osób z grup ryzyka (cukrzyków). Jeżeli masz cukrzycę, nie ryzykuj! Oddaj swoje stopy w ręce specjalisty!